ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
Σύντροφοι.
Εκ μέρους των Συνταξιούχων και Επιδοματούχων (PyJ) του πλανήτη, που είναι οργανωμένοι στην ΠΣΟ, και εκ μέρους τού ισπανικού ταξικού συνδικαλισμού, θα ήθελα να εκφράσω την πλήρη αλληλεγγύη μας με τα δίκαια αιτήματα του παλαιστινιακού λαού.
Θα ήθελα επίσης να ξεκινήσω αυτή την παρέμβαση δεσμευόμενος να διαδώσω τις συμφωνίες που έχουν ληφθεί εδώ. Θα γίνουν γνωστές και, στη συνέχεια, θα τίς διαδώσουν τόσο οι ταξικές οργανώσεις των Συνταξιούχων και Επιδοματούχων (PyJ) στίς πέντε ηπείρους, όσο καί οι ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις τού ισπανικού κράτους.
Ως βετεράνος συνδικαλιστής μπορώ να πω ότι, εδώ και δεκαετίες, στον ταξικό συνδικαλιστικό αγώνα, η αλληλεγγύη με τον λαό της Παλαιστίνης ήταν πάντα παρούσα, τόσο στην Ισπανία όσο και στις πέντε ηπείρους.
Ο δίκαιος αγώνας σας είναι γνωστός και σεβαστός όχι μόνο από το σύνολο του οργανωμένου ταξικού συνδικαλισμού, αλλά καί από την μη διεφθαρμένη βάση του συνδικαλισμού της ταξικής συνεργασίας. Στην Ισπανία, για παράδειγμα, τα περισσότερα από τα μέλη τών Εργατικών Επιτροπών και τής UGT είναι αλληλέγγυα με τις απαιτήσεις σας, αναγκάζοντας τους ηγέτες αυτών των συνδικάτων να προσποιούνται ότι είναι αλληλέγγυοι με τον αγώνα σας, αν καί στη συνέχεια συνεργάζονται και δουλεύουν μαζί με τους Σιωνιστές, τόσο στην Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων (CΕS) όσο και στην Διεθνή Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία (CSI).
Έτσι, σήμερα είναι δυνατόν να οργανωθεί, σε ολόκληρο τον πλανήτη, η αλληλεγγύη προς τον παλαιστινιακό λαό, όχι μόνο στoν ταξικό συνδικαλισμό, αλλά καί με συνδικαλιστές πού συνεργάζονται με τον καπιταλισμό.
Ωστόσο, είναι σημαντικό η δράση αυτή να μήν μπορέσει να επιτρέψει να συνκαλυφθούν τα αίτια των απάνθρωπων επιθέσεων που υφίστασθε. Είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί η ιστορική πραγματικότητα του λαού σας. Υπομένετε επιθέσεις που μπορούν να συνοψιστούν σε δύο μόνο λέξεις, φασιστική γενοκτονία.
Όσο ο καπιταλισμός παραμένει το οικονομικό σύστημα που καθορίζει τις αποφάσεις των περισσότερων κυβερνήσεων του Κόσμου, οι γενοκτόνοι των διαφόρων κυβερνήσεων του Ισραήλ θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν τη στήριξη της αστικής τάξης σε πολλές χώρες. Είχαν ακόμα και το θράσος να τούς δώσουν το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Για τούς καπιταλιστές δεν υπάρχει μεγαλύτερη πατρίδα από τα χρήματα. Τα πλούτη, και ο στόχος θησαυρισμού του είναι το μόνο πράγμα που καθοδηγεί τις αποφάσεις τους, ανεξάρτητα από τους θανάτους και τις αδικίες που προκαλούν.
Ως εκ τούτου η αστική τάξη, υπό την ηγεσία τών ιδιοκτητών των πολυεθνικών, παίρνει τις αποφάσεις τους με βάση τις δυνατότητες περαιτέρω ενίσχυσης του ελέγχου τους στον πλούτο του πλανήτη. Όσο το Ισραήλ είναι σε θέση να τους βοηθήσει να κερδίζουν χρήματα, οι καπιταλιστές θα στηρίζουν τους Σιωνιστές.
Η φιλοπόλεμη καί γενοκτόνα στάση του Ισραήλ επιτρέπει στους κατασκευαστές όπλων να κάνουν μεγάλα κέρδη. Όπως έχουν κάνει πρόσφατα στα χρηματιστήρια ή τις αγορές μετοχών, λίγες ημέρες μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι. Το να χρησιμοποιούνται τα όπλα είναι ο σκοπός τους ώστε , να μειώσουν τα αποθέματά τους.
Οι κατασκευαστές όπλων, οι πετρελαικές, οι φαρμακευτικές καί οι εταιρίες ηλεκτρισμού είναι οι πολυεθνικές εταιρείες, πού χρηματοδοτώντας προεκλογικές εκστρατείες, καθορίζουν τις αποφάσεις των αστών ηγεμόνων, που φαίνεται να είναι συντηρητικοί ή σοσιαλδημοκράτες. Όλοι αυτοί υπακούουν στις πιέσεις τού μεγάλου κεφαλαίου.
Αυτή είναι η βάση για την κατανόηση ότι ο αγώνας σας σαν λαός είναι στενά συνδεδεμένος με την πάλη όλων των προλετάριων, όλων των εργαζομένων και εκμεταλευθέντων του πλανήτη, ώστε να τελειώσουμε με τον καπιταλισμό σαν σύστημα εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Μόνο τελειώνοντας με τον καπιταλισμό θα τελειώσει η πιθανότητα τού να είναι οι λίγοι κάτοχοι όλου του πλούτου. Σήμερα, τέσσερις άνθρωποι είναι τόσο πλούσιοι όσο όλες μαζί οι 50 φτωχότερες χώρες, σήμερα το ένα τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού είναι πιο πλούσιο από ό, τι το υπόλοιπο 99%. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι καπιταλισμός σημαίνει μόνο ανισότητα και αδικία, η οποία θα αυξάνεται μέρα με τη μέρα, όσο δεν τελειώνουμε με αυτόν σαν σύστημα.
Εμείς, οι Συνταξιούχοι και Επιδοματούχοι (PyJ) , γνωρίζουμε ότι η άδικη κατανομή του πλούτου έχει μόνο μία λύση, τον σοσιαλισμό. Ως εκ τούτου στο Ιδρυτικό μας Συνέδριο, σαν TUI τής ΠΣΟ, πού πραγματοποιήσαμε στην πόλη μου, τη Βαρκελώνη, το Φεβρουάριο του 2014 αλλά και στο Πρώτο Αμερικανικό Συνέδριο τών ταξικών οργανώσεων Συνταξιούχων καί Επιδοματούχων, που πραγματοποιήθηκε στο Κίτο (Εκουαδόρ) τον περασμένο Σεπτέμβριο, κάναμε σαφές ότι οι Συνταξιούχοι και Επιδοματούχοι (PyJ) τής ΠΣΟ έχουμε αγωνιστεί σε όλη τη ζωή μας, και εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, όσο μάς μένει ζωή και δύναμη, δίπλα στην τάξη μας, η εργατική τάξη για την ανατροπή του καπιταλισμού και τη δημιουργία του σοσιαλισμού.
Μόνο οι κυβερνήσεις πού αγωνίζονται ενάντια στον καπιταλισμό, καί θα ήθελα να να εξάρω την Κούβα και τη Βενεζουέλα, έχουν δείξει με σαφήνεια την αλληλεγγύη τους προς τον παλαιστινιακό λαό. Χαιρετίζουμε τις συμπεριφορές αυτές και θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε έτσι ώστε κάθε μέρα να γίνονταιι όλο καί περισσότερες περισσότερες οι κυβερνήσεις πού καταγγέλουν τη γενοκτονία πού διενεργείται από την ισραηλινή κυβέρνηση.
Οι βετεράνοι συνδικαλιστές τής TUI μας τών Συνταξιούχων και Επιδοματούχων (PyJ) είμαστε καλοί γνώστες της πραγματικότητας του αγώνα σας. Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών στις οποίες είμαστε εν ενεργεία εργαζόμενοι και κατά την πρόσφατη περίοδο κατά την οποία έχουμε συνταξιοδοτηθεί, έχουμε συμμετάσχει σε πολλές δράσεις αλληλεγγύης με το λαό της Παλαιστίνης.
Επιπλέον, οι ισπανοί συνδικαλιστές γνωρίζουμε από κοντά όσα υποφέρει ο παλαιστινιακός λαός. Ο λαός μας υπέφερε επίσης από τίς φασιστικές μεθόδους γενοκτονίας του Φράνκο. Έχουμε, επίσης, υπομείνει τη βοήθεια των μεγάλων καπιταλιστών πρός την γενοκτόνα κυβέρνηση του δικτάτορα, βοήθεια μερικές φορές φανερά ή άλλες κρυφά, όπως αυτή πού έχει το Ισραήλ στις επιθέσεις της κατά του παλαιστινιακού λαού.
Στίς μέρες μας, στο ισπανικό κράτος, ο φασισμός εξακολουθεί να είναι παρών μέσω τών φασιστικών αποφάσεων τών διαδόχων τού δικτάτορα, αναφέρομαι στούς ηγέτες του Λαϊκού Κόμματος, που κυβερνά.
Δείγμα αυτού του νεο-φασισμού στην Ισπανία είναι οι δύο μεγάλες πολιτικές πραγματικότητες: 1) κατάργηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης (τον ίδιο νόμο που απαιτεί ο παλαιστινιακός λαός) σε διάφορες εθνικότητες, ιδίως στην καταλανική και την βασκική. Και 2) οι επαναλαμβανόμενες ποινές φυλάκισης, μέχρι 3-5 χρόνια, στούς συνδικαλιστές για την άσκηση του δικαιώματος της απεργίας ή πορείας, καθώς και τα πρόστιμα δεκάδων χιλιάδων ευρώ σε συνδικαλιστικές οργανώσεις για τις δράσεις στους δρόμους κατά τής εργοδοσίας.
Η κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος στην Ισπανία, πού είναι αυτή πού έχει τροποποιήσει τη νομοθεσία που επιτρέπει την συνδικαλιστική καταστολή που μόλις ανέφερα, συνέχισε τις καλές σχέσεις και τίς μεγάλες οικονομικές συναλλαγές με τη Σιωνιστική κυβέρνηση του Ισραήλ, ειδικά για το θέμα τών πωλήσεων όπλων που έχουν χρησιμεύσει και χρησιμεύουν για να καταπιέζουν τον παλαιστινιακό λαό.
Τα ισπανικά ταξικά συνδικάτα καταγγείλουμε αυτές τίς σχέσεις με τους Σιωνιστές.
Τα πρόσφατα γεγονότα τόσο στη Μέση Ανατολή όσο και την Ευρώπη, δείχνουν ότι ο ιμπεριαλισμός, η βάση τής γενοκτονίας, εξακολουθεί να είναι ενεργός, και εξακολουθεί να τροφοδοτείται από τούς ίδιους καπιταλιστές ηγέτες που βοηθούν την καταπίεση της Παλαιστίνης.
Για αυτούς τους ηγέτες της παγκόσμιας μπουρζουαζίας ο πόλεμος παραμένει η αγαπημένη τους μέθοδος προκειμένου να κυριαρχήσουν και να λεηλατήσουν τούς λαούς.
Δίνουν έτσι συνέχεια στους αποικιακούς πολέμους τους πριν από μερικούς αιώνες. Θέλουν να συνεχίσουν ιδιοποιούμενοι με το ζόρι τούς φυσικούς πόρους των λαών.
Εσείς ξέρετε, μεταξύ άλλων, τήν λεηλασία των υδάτων από τα Υψώματα του Γκολάν, νερό πού μετά πουλάει ακόμη καί στην Ισπανία.
Άλλοι λαοί γνωρίζουν τη λεηλασία των φυσικών πόρων τους, όπως η Σομαλία, η Λιβύη, Σαχάρα και το Μάλι της Αφρικής, το Αφγανιστάν, το Ιράκ και τώρα η Συρία, στην Ασία.
Ο ταξικός συνδικαλισμός είχε πάντα ξεκάθαρη θέση σε ότι αφορά τον φυσικό πλούτο, είτε είναι το νερό, τα ορυκτά, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, είτε η αλιεία, η γεωργία αλλά και άλλα, ανήκουν μόνο στους λαούς τους.
H ΠΣΟ γεννήθηκε, πριν από 70 χρόνια, καταδικάζοντας στο Ιδρυτικό Συνέδριο της στο Παρίσι το 1945, τίς πράξεις εκμετάλλευσης και λεηλασίας της μητρόπολης κατά τών αποικιοκρατούμενων λαών και καταδικάζοντας τον ιμπεριαλισμό.
Θα συνεχίσουμε με αυτόν τον ίδιο προσανατολισμό, απορρίπτοντας τις θέσεις της ταξικής ανακωχής πού ήδη εμφανίστηκαν στο Ιδρυτικό Συνέδριο της ΠΣΟ.
Οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες, που ήδη υποστήριξαν και χρηματοδότησαν το 1945 τις συνδικαλιστικές οργανώσεις στις σκανδιναβικές χώρες της Ευρώπης, ωθώντας τους να ψηφίσουν κατά του ψηφίσματος που καταδίκαζε την αποικιοκρατία, στη συνέχεια, τους ώθησαν να αποχωρήσουν από την ΠΣΟ, και έτσι δημιουργήθηκε το CIOSI, CSI σήμερα, στο οποίο είναι ενταγμένα τα συνδικάτα τού Ισραήλ πού υποστηρίζουν τις διαφορετικές σιωνιστικές κυβερνήσεις.
Στην Ευρώπη, όπως και στον υπόλοιπο πλανήτη, ο ταξικός συνδικαλισμός αγωνίζεται γιά να αποσαφηνίσει αυτή την πραγματικότητα και να αποκαλύψει τούς ψευτοσυνδικαλιστές, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται την εργατική τάξη, αλλά στην πραγματικότητα κρυφά είναι σε συμφωνία με τους εργοδότες, οι οποίοι καί βοηθούν να διαιωνισθεί ο καπιταλισμός και υποστηρίζουν ανοικτλα τις ιμπεριαλιστικές δράσεις και τις γενοκτονίες, όπως αυτή πού διαπράτει το Ισραήλ στην Παλαιστίνη.
Στην Ισπανία, αυτή η δέσμευση τού συνδικαλισμού τού CSI με τον καπιταλισμό, γίνεται γνωστή, ακόμη και με αποφάσεις της αστικής δικαιοσύνης να το επιβεβαώνουν. Μόλις έγινε γνωστό ότι πολλοί συνδικαλιστές ηγέτες τού CSI (εννοώ τους ηγέτες των Εργατικών Επιτροπών και το UGT) είχαν συμφωνήσει να προδώσουν τους εργαζόμενους σε αντάλλαγμα μεγάλων χρηματικών ποσών. Η πιο σκανδαλώδης ήταν η περίπτωση των ηγετών των Εργατικών Επιτροπών, όπου χρηματίζονταν από την εταιρεία Panrico ώστε να περιορίσουν τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων, όταν εκείνοι έκαναν απεργία διαρκείας 8 μηνών.
Αυτή η διεφθαρμένη πρακτική του συνδικαλισμού ενδιαφέρει τούς εκμεταλλευτές μας καί χρησιμεύει στον περιορισμό τής ταξικής πάλης και την δυσφήμιση τών συνδικάτων, ενώ συγχρόνως τα χρησιμοποιούν για να δικαιολογήσουν φασιστικές και γενοκτόνες πράξεις τους. Η περίπτωση της Παλαιστίνης είναι μια τέτοια ξεκάθαρη περίπτωση.
Επομένως, είναι αναγκαίο να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ώστε ο συνδικαλισμός να ασκείται με ειλικρίνεια και μαρξιστική συνοχή, και αυτό είναι δυνατό μόνο εάν υπάρχει ταξικός συνδικαλισμός, αν αυτός ο συνδικαλισμός συντονίζεται από την ΠΣΟ.
Τα ταξικά συνδικάτα έχουν χρησιμοποιήσει πάντα την μαρξιστική ειλικρίνεια και συνέπεια σάν σημαίες για την υπάρασπιση τών δίκαιων αιτημάτων των εργαζομένων και των λαών που αγωνίζονται για την ανεξαρτησία τους.
Επιβεβαιώνουμε την αποφασιστικότητά μας να συνεχίσουμε, με την ΠΣΟ, τον αλληλέγγυο αγώνα με τον λαό της Παλαιστίνης.
Γι’ αυτό καί θα κλείσω με δύο ΖΗΤΩ!
ΖΗΤΩ Ο ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΣ ΛΑΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ!
ΖΗΤΩ Η ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ!
Ραμάλα, 07.12.15. Quim Boix, ισπανός συνδικαλιστής. Γενικός Γραμματέας της ΤUI (Διεθνής Ένωση Συνδικάτων) Συνταξιούχων καί Επιδοματούχων (P &J) τής ΠΣΟ.
